door: sportingact
Met veel interesse heb ik in HUMO 4431 het gesprek met Tom De Cock, Joke Devynck en Dave Sinardet over lgbtqia+-rechten gelezen. Terecht wordt gewezen op de dreiging vanuit Hongarije en Italië, maar wat me stoort, is wat níét wordt gezegd. In Vlaanderen ervaren veel homo’s dagelijks homofobie van bepaalde jongeren met een islamitische achtergrond. Leerkrachten durven hun geaardheid niet te tonen uit angst voor de reacties van moslimleerlingen. Holebikoppels vermijden hand in hand te lopen in steden als Brussel. En toch blijft dat een blinde vlek in de media.
Waarom? Waarom wordt homofobie enkel aangeklaagd als ze van rechts komt, maar verzwegen als ze in religieus conservatisme wortelt? Uit angst om als racist te worden weggezet? Uit ideologische selectiviteit? Vrijheid en veiligheid voor lgbtqia+-personen zijn universele waarden: ze verdienen te worden verdedigd, ongeacht wie ze bedreigt. Als we écht tegen homofobie willen strijden, moeten we ook naar de ongemakkelijke waarheden in onze eigen straten durven te kijken.
D.V., Berchem
[Bron: humo.be]
om een reactie te plaatsen
0%
