Daar lag ik dan, te wachten tot mijn penis en balzak werden veranderd in een vagina en kreeg het toch wel een beetje benauwd, vooral toen de verpleegster mij een beetje plaagde.
Ze zei dat ik nu een echte vrouw werd, maar ze vroeg aan mij "Wat nou als je ineens lesbisch blijkt te zijn"?
In mijn zenuwen vroeg ik "Kan dat dan ineens"? en voelde me een beetje dom, toen ze het uitgierde van de lach en pakte me bij mijn kruis en zei zwoel: "Als hij eraf is en je lesbisch blijkt te zijn, beginnen we samen wat"
Nu schoot ik in de lach en trok haar naar me toe en kuste haar en zei "Afgesproken" en schoten samen in de lach.
Nu was slaaf 1 klaar en kreeg ik een infuusnaald enzovoort en werd naar binnen gereden, waarop de chirurg vroeg "Zeker weten"?
Ik antwoordde zelfverzekerd "JA"

In de middag werd ik wakker en had best wel pijn en de verpleegster gaf me meteen morfine en ik viel weer in slaap, om pas tegen de avond weer wakker te worden.
Ik keek opzij en keek in het gezicht van slaaf 1 en zei "Hi zusje" en ze zei "Dag zus, eindelijk compleet"
We spraken over van alles en nog wat en kwamen uiteindelijk op onze namen.
Henk en Bert hadden al eens gezegd dat zij ons een nieuwe naam zouden geven, maar zeiden niet hoe we gingen heten.
Ik vroeg hoe zij graag zou willen heten en ze zei "Sophie"

Ze vertelde dat haar vader voor haar geboorte in de Noordzee verdronken was, hij werkte op een vissersboot en sloeg tijdens een storm overboord.
Ze hadden samen namen verzonnen voor het ongeboren kind en wisten nog niet of het een jongen of een meisje werd en haar moeder had "Peter"verzonnen bij een jongen en haar vader "Sophie" als het een meisje werd.
Toen ze geboren werd als jongetje, kreeg ze de naam Peter en toen ze op 8 jarige leeftijd werd betrapt op het dragen van kleren van haar zuster, kreeg ze straf.
Ze kon het niet laten en droeg een paar jaar later weer eens kleding van haar zuster en werd betrapt door haar zuster en die vertelde het aan haar moeder.
Moeder weer boos en kreeg ze weer straf en toen ze op 15 jarige leeftijd weer betrapt werd, moest ze aan tafel gaan zitten en vroeg ze of ze echt zo van meisjeskleding hield en of ze op jongens viel.
Ze vertelde haar moeder dat ze helemaal niet bezig was met jongens of meisjes, maar meisjeskleding veel leuker vond en beter bij haar paste.
Haar moeder gaf toen toestemming om alleen in huis in meisjeskleding te lopen, maar als er visite kwam, moest ze jongenskleren aan.
Toen ze op twintigjarige leeftijd het huis uitgingen al werkte, besloot ze het op haar werk te vertellen dat ze voortaan in vrouwenkleren op haar werk kwam.
Iedereen had meteen begrip en de dames waren het allemaal eens dat ze dan ook maar bij hun op het toilet moest komen.
Eigenlijk lag er maar ééntje dwars, hij pestte haar continu, zette buttpluggen op haar stoel, dildo's in haar lade en vergat koffie voor haar mee te nemen en als ze ergens na het werk gingen drinken, vergat hij ook altijd drank voor haar te halen.
Een collega sprak een keer met hem en wees hem erop dat hij haar erg kwetste en dat hij zijn excuses moest maken en op een maandag, haalde hij wel koffie voor haar en toen ging hij midden in het kantoor staan en vroeg of zij bij hem wilde komen.
Aarzelend stond ze op en liep naar hem toe en hij zei luid, zodat iedereen het hoorde: "Het spijt me dat ik altijd zo lullig deed, kan je me vergeven"?
Toen ging ze vlak voor hem staan, sloeg haar armen om hem heen, gaf hem een dikke kus van 10 seconden op zijn mond en zei "Ja schatje, ik vergeef je"
Iedereen verwachte dat hij haar een klap zou geven, maar hij pakte haar beet, kuste haar ook voor 10 seconden en zei: "dank je lieverd"
Iedereen was met stomheid geslagen en na een paar seconden stond iedereen op en knuffelden hun allebei en werd het een stuk gezelliger.
De maand erop ging iemand, die tegenover haar zat weg en was hij de eerste die vroeg of hij tegenover haar mocht zitten, maar hoe leuk ook op kantoor, daarbuiten hadden ze geen contact.

Nu kwam de vraag natuurlijk hoe ik wilde heten en ik zei: "Helene"
Ik had haar al eens het verhaal van mijn jeugd verteld en hoe ik bij die man terecht kwam, die Jaap heette en Jaap verteld dat hij ooit eens zaaddonor was geweest voor een lesbisch stel en het zou een meisje worden en ze zouden haar Helene noemen.
Helaas overleed het meisje bij de geboorte en Jaap was er nog steeds verdrietig over en pakte een oud tijdschrift, bladerde erin en liet een foto zien van een meisje, wat Helene heette en altijd fantaseerde dat zij zijn dochter was en barstte vaak in tranen uit.
Op een dag kreeg ik een idee en pakte stiekem dat blad en ging via de achterdeur naar buiten, wat we meestal deden, je kwam dan meteen in een straat waar winkels en kroegjes waren.

Drie straten verder woonden kennissen van ons en ik liep naar hun toe en vertelde over het verdriet wat hij nog steeds om zijn dode dochter had en dat ik een idee had.
Ik stelde voor dat ik naar de kapper ging en mijn haar zoals dat meisje liet knippen en ongeveer dezelfde kleren zou kopen en me één keer in de week bij hun zou verkleden en dan als Helene bij hem aankloppen.
Ze vonden het een goed plan en ik ging naar een dameskapper en werd eerst geweigerd, maar wist hem, omdat hij ook Jaap kende, over te halen om mij te knippen als dat meisje op de foto.
Daarna gingen we met z'n drieën naar een damesmodezaak en werden natuurlijk raar aangekeken, maar ik hield vol en na wat passen liep ik in die kleren naar buiten en gingen naar die kennissen.
Hun buurvrouw bracht make-up aan zoals bij dat meisje en zo belde ik aan bij Jaap.
Hij deed open en riep verrast "Helene. . wat. . . . hoe. . . " en ik zei snel dat ik het was en we dronken samen koffie en praatten honderd uit en ik beloofde iedere week als Helene bij hem langs te komen.
Na 15 jaar ging Jaap zijn gezondheid hard achteruit en de dokter zei dat het meer een kwestie van uren dan dagen was, Jaap mompelde steeds "Helene. . . Helene"
Ik smeekte de dokter hem nog even in leven te houden met een spuitje of zo en snelde naar onze kennissen en kleedde me snel om, deed zelf make-up op en renden snel naar Jaap en toen ik binnenkwam, riep ik "pappa, hier ben ik" en pakte snel zijn hoofd.

Hij zei alleen nog "Helene, ik hou van je" en ik zei dat ik ook van hem hield.
Een minuut later stierf hij in mijn armen. . . . . . . . . .
Ik heb ieder jaar nog zijn graf bezocht, altijd gekleed als Helene en wilde het in de toekomst ook blijven doen.

We hadden die verhalen al eens aan Bert en Henk verteld, maar rekenden er niet op dat we die namen kregen, wel hadden we formulieren getekend voor naamswijziging en geslachtsverandering en zou binnenkort voor elkaar moeten zijn.
De dagen gingen voorbij en de de dag brak aan dat we onze voorkutjes in gebruik mochten nemen.
Na een laatste controle door de dokter, gaf hij groen licht en werden we bij Henk en Bert geroepen.
Henk nam het woord en vertelde dat ze heel trots op ons waren en hun waardering wilden uitspreken met een cadeau en moesten op de bank gaan zitten.
We kregen allebei een enveloppe, maakten hem open en we pakten er allebei een paspoort uit en Bert zei dat voor we er in keken, hij nog wat wilde zeggen.
Hij zei tegen slaaf 1 dat over 5 minuten (12:00) alle slaaf verplichtingen opgeheven waren en dat ze vrij was weg te gaan als ze dat wilde, kreeg alle bezittingen in geld (verdubbeld) weer terug.
Henk zei hetzelfde tegen mij en we zeiden allebeidat we voor altijd bij hun wilden blijven en dat we zielsveel van hun hielden.
Nu mochten we in de paspoorten kijken en tegelijk barsten we in tranen uit en sprongen in de armen van Bert en Henk.
In mijn paspoort stond: "Geslacht: vrouw en Helene" en bij mijn zusje: "vrouw en Sophie"
Bert zei dat we in................




LOGIN om de rest van het verhaal te lezen...........

LOGIN

Deze foto's komen uit de fotoserie Young_With_Older11 - klik op de foto's voor meer geile foto's uit deze serie!