Op herhaling

Als je marinier bent geweest wordt je om de 4 jaar opgeroepen om op herhaling te komen, zo ook nu weer! Ondertussen was ik opgeklommen tot luitenant [ elke keer dat je wordt opgeroepen wordt je 1 graad bevorderd ] Dat wilde zeggen dat ik toe was getreden tot het officierencorps [ nou jippie ]. Je kreeg alleen nog meer verantwoordelijkheid op je bordje geschoven hoor ! Maar goed…. Deze keer zouden we in de Belgische Ardennen oefenen. Leek me wel leuk voor de afwisseling de oefeningen waren namelijk altijd in Schotland of Noorwegen. En het weer is daar echt kut! Het verzamelpunt was Luik en vandaar zouden we zuidwaarts de Ardennen ingaan. Ik had me er echt op verheugd. Ik zou oude kameraden tegenkomen mijn functie was nu héél anders en waar ik het meeste naar uitkeek was de actie! Lekker ravotten in de wouden, lekker smerig worden van de modder, de adrenaline die regelmatig je lijf een shock verkoopt en ga zo maar door! Voordat we vertrokken was er een briefing. We werden allemaal voorgesteld en toen vertelde de commandant dat we een peloton Belgische cadetten kregen toegevoegd! Niets mis mee dacht ik bij mezelf. Dit gebeurde wel vaker bij internationale oefeningen. Maar toen ik de commandant van het Belgische peloton in het vizier kreeg...Sloeg mijn hart echt wel ff over! Hij was echt bloedmooi! Zijn gezicht was nog jongensachtig maar je zag de mannelijke kant eruit komen. Zijn mooie heldere ogen keken je aan alsof de héle wereld MIJ aanbad. We keken elkaar voor 2 seconden recht in de ogen aan en dat was genoeg! Genoeg om te beseffen dat we elkaar wilden! Onze aandacht ging weer naar de commandant. Hij legde uit wat de bedoelingen waren deze komende 3 weken en terloops vertelde hij mij dat het Belgische contingent onder mij viel! Het is dat ik donker van kleur ben want anders had het schaamrood helemaal over mij heen gelegen. Díe mooie jongen komt onder míjn commando te staan? Ik hoorde mezelf grommen! Na de briefing meldde de jonge pelotonscommandant zich bij mij. Ik besloot om de teugels eerst flink aan te trekken ik kon alsnog de teugels laten vieren op een later tijdstip! Daarom bleef ik héél formeel bij onze ontmoetingen (voor nu!) en praatte alleen over het hoofd noodzakelijke zoals logistiek en dat soort ongein. Het kostte me de grootste moeite om hem niet rechtstreeks aan te kijken. Want als ik dat zou doen zou hij meteen zien waar mijn zwakheid ligt en ben ik het initiatief kwijt! Plots bedacht ik me wat ik zojuist zei. Ik was al met een spel bezig zonder dat ik wist dat ik dat al aan het doen was! Weird! Elke keer wanneer wij een overleg hadden, verheugde ik me op het einde. Hij liep dan weg van me en ik kon zijn mooie kontje in alle pracht aanschouwen! Hmmm... Toen we op weg gingen zat de jonge commandant naast me. Ik voelde de spanning het was bijna tastbaar. Ik liet toe dat zijn knie tegen de mijne rustte maar verder dan dat wilde ik het iig nu niet laten komen. Dus toen ik een licht druk voelde van zijn knie op die van mij, trok ik mijn been in. Uit de ooghoeken van mijn ogen zag ik zijn teleurgestelde blik. In de tussentijd zat ik wel met een behoorlijke beknelde broek! Beheersing en timing zijn de belangrijkste ingrediënten om er zeker van te zijn dat je iemand veroverd! Daarom moest ik maar geduld hebben!We hadden iig 3 weken de tijd! Gedurende de héle rit naar basis camp spraken we geen woord met elkaar. Hij lachte af en toe verlegen en dan smolt mijn hart toch wel een beetje! Nadat we gearriveerd waren en alles op z'n plek hadden, was het tijd voor wat ontspanning. In de officiersmess had men van alles uit de kast gehaald voor een leuk avondje. Er kwamen zelfs een aantal dames, zei men! Een collega vroeg aan mij waar mijn Belgen waren. Maar ik was in de veronderstelling dat het officieren in opleiding waren en zodoende niet gerechtigd waren om in de officiersmess te komen. 'Maar hun commandant wél hoor!' ; schreeuwde een ander. Ik dacht even snel, grijnde en stuurde toen iemand om die jonge pelotonscommandant op te halen. Natuurlijk moest zo'n jonge officier ontgroend worden en drank was daar het juiste middel voor. Ik treed niet in details maar hij werd erg dronken. Zelfs zó dronken dat ik hem naar de tent moest dragen. Toen ik hem zo in mijn armen droeg, voelde ik me fijn. Zijn hoofd lag tegen mijn borst gedrukt en één arm was over mijn schouder gegooid. Ik voelde me sterk en voelde een groot protectiegevoel naar hem toe. Bij de tent aangekomen legde ik hem neer op zijn stretcher. Voorzichtig ontkleedde ik hem. Hij had een prachtig getraind lichaam. Echt bloedmooi! Alleen al ernaar kijken deed mijn pik steigeren. Hij kwam even bij en zag dat ik over hem heengebogen stond! Door de hoeveelheid alcohol in zijn lijf moest hij hebben gedacht dat ik iets sexueels wilde. Gretig greep hij me bij mijn nek en probeerde me te zoenen. Ik rukte me los van hem en zei: 'Cadet! Ik ben je meerdere! In de houding!' Het was duidelijk dat hij zich rotschrok want in een seconde stond hij naast de stretcher met alleen maar zijn boxer aan én met een stijve pik! Van binnen lag ik in een deuk. Maar ik wilde hem wanneer IK dat wilde en tot die tijd zal ik 'm prikkelen tot hij er gek van zou worden! Hij stamelde nog

iets in de trant van: 'Maar ik dacht dat we...' Het was aandoenlijk om te zien maar ik moest [ als ik hem hélemaal wilde veroveren ] geduldig zijn. Dat wilde niet zeggen dat ik waanzinnig opgewonden was en hem wel ter plekke wilde nemen! Afijn. Het volgende moment was een paar dagen later. Er waren schuttersputten gegraven en de jonge pelotonscommandant en ik moesten ze inspecteren. We liepen van schuttersputje naar schuttersputje toen ik nodig moest plassen. Ik trok me terug in de bosjes om mij te legen. Plots zag ik voor me 2 militairen die bezig waren elkaar te bevredigen met de hand. Ze konden mij niet zien want ik stond in de bosjes. Natuurlijk kreeg ik een stijve en ik begon me langzaam te rukken.Het was een héérlijk gezicht.Twee jonge soldaten (het waren géén mariniers) die zó bezig zijn. Daar wordt iedereen toch geil van? De 2 voor me genoten in ieder geval en ze stonden op het punt klaar te komen. Even later mocht ik de klaarkomende gezichten van de 2 militairen aanschouwen. De uitdrukkingen spraken boek delen! Na de daad trokken ze de kleren weer recht en verdwenen. Ik had nog steeds een stijve maar was nog niet klaargekomen! Voor dat ik er erg in had, stond de jonge pelotonscommandant naast me en ging door zijn knieën. Waarschijnlijk heeft hij me lopen zoeken en daar trof hij me dus zó aan. Alsof ik hem daartoe had uitgenodigd begon hij me heerlijk en vól passie te pijpen!Echt héél lekkers! Maar ik duwde zijn hoofd weg en schreeuwde hem toe: 'Waar ben jij mee bezig man!' Weer stamelde hij iets onverstaanbaars maar ik trok ferm mijn broek op en zei: 'Kom op!We hebben nog meer schuttersputjes te inspecteren!' Ik schatte nu wel in dat hij het erg moeilijk met me had! Nadat alle schuttersputjes waren geïnspecteerd hadden we wat ruimte over om wat tijd te doden. Het kader kwam bij elkaar zitten en er werden stoere verhalen opgehangen! Ik hield nauwlettend mijn jonge pelotonscommandant in de gaten. Iemands reactie op dit soort situaties zegt véél over iemand! Hij luisterde aandachtig naar de wilde verhalen en af en toe fronste hij z'n wenkbrauwen alsof hij kenbaar wilde maken dat hij z'n vraagtekens had bij een verhaal. Maar hij wist dat hij dit niet hardop kon zeggen want dan werd hij afgemaakt! Dát besef sierde hem! Plots werd ik betrapt in mijn observatie van mijn jonge pelotonscommandant. Hij keek me voor de 2e keer recht in de ogen aan! Ik zag zijn onzekerheid groeien en bleef staren naar zijn betoverende ogen. Alsof ik het moment tijd kon vasthouden werden zijn ogen steeds weker en weker... Het was bijna meelijwekkend om mee te maken zó ontroerde het me. 'David!'; hoorde ik roepen en het moment was verdwenen. Het was mijn beurt om een sterk verhaal op te hangen. Maar ik had er hélemaal géén zin in en wimpelde het verzoek af. Ik was nog aan het bijkomen van mijn oogconfrontatie met mijn jonge pelotonscommandant. Snel wierp ik nog een blik op hem en ik zag dat hij ook een beetje verdwaasd voor zich uit keek. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt! Iemand die je zó gebiologeerd aan kan kijken en je laat verdwalen in fantasie! Mijn lust om hem te beminnen werd nu wel erg groot! Supergeile gevoelens vielen over mij heen. En mijn broek begon weer eens pijnlijk te knellen! Maar nogmaals: Ik moest geduld hebben om hem hélemaal te kunnen bezitten. Na de pauze begaven we ons naar de munitiewagen. We moesten de oefenmunitie halen voor het peloton. De formaliteiten werden afgehandeld en even later liepen we met een aantal kisten oefenmunitie de kant van ons peloton op. Ik merkte dat mijn jonge pelotonscommandant zenuwachtig was. Zenuwachtiger dan vóór ons 2e oogcontact! Bijna had ik hem waar ik hem hebben wilde. Bijna! Wat voor hem sprak was het feit dat hij zich sterk hield. Hij gebruikte zijn lichaam om duidelijk te maken dat hij [ nog ] niet verslagen was! Dat uitte zich bijvoorbeeld in het overdreven uitstrekken van zijn bovenlichaam na het uitladen van de kisten munitie. Of dieper doorbuigen dan nodig is. Ik vond het wel charmant om te zien en mijn lust werd er alleen maar groter op! Toen we bijna bij het verzamelpunt waren miste mijn jonge pelotonscommandant een kei en struikelde. Daar bij liet hij één van de oefenmunitiekisten vallen. Ik schrok me dood! Op zich kan de oefenmunitie géén kwaad als ze valt maar er zaten ook oefengranaten bij en die zijn

wél gevaarlijk! Samen hebben oefengranaten een enorme ontploffingskracht en hij had het echt niet overleefd als ze was ontploft! Laat staan ik! Rustig zette ik mijn kisten neer en draaide me naar hem toe. Hij wist dat hij een uitbrander zou krijgen want ik zag de kwetsbaarheid in zijn ogen. Maar ik zei alleen maar zo rustig als ik kon: 'Ná de briefing van vanavond meld je je bij mij in mijn tent!' Daarna pakte ik de oefenmunitiekisten weer op en liep verder. Zonder achterom te kijken zag ik dat hij in de war was. Op een fout zoals hij die had gemaakt volgt normaal gesproken een flinke reprimande! Ik hoorde dat hij zijn oefenmunitiekisten bij het elkaar aan het rapen was en even later liep hij naast me. Hij durfde me niet aan te kijken maar keek wel telkens vanuit zijn ooghoek hoe mijn gezicht ervoor stond. Hij had de schrik er goed in! De uren daarna kropen voorbij. Alhoewel ik besloten had om te wachten met een echte reactie tot na de laatste briefing, was deze beslissing niet geheel objectief genomen. Als het iemand anders was geweest kreeg diegene meteen de wind van voren van mij. Tegenover de andere militairen is dan meteen duidelijk dat dit soort dingen niet kunnen. En de overtreder weet meteen waar die aan toe is. Juist daar wilde ik hem van in het ongewisse laten. Dat zou hem nóg méér doen twijfelen aan mijn ware intenties! Hmmm...Ik was weer eens lekker bezig! Maar toch...als deze gebeurtenis zou worden gemeld zou dat betekenen dat op de conduitestaat van mijn jonge pelotonscommandant een flinke aantekening kwam. En dat zou zijn jonge carriere ernstig kunnen belemmeren. En dát gunde ik mijn lieve pelotonscommandant niet!

Gelukkig had ik meteen goed om me heen gekeken of niet iemand anders had gezien wat er gebeurd was. En als dit wél het geval was geweest had ik het wel gehoord van mijn collega's. Ik wilde het gebeuren onder ons laten en had daar zo mijn reden toe. Met dit gegeven kon ik de sexuele spanning nóg meer uitbouwen! Hoe ver kon ik gaan? Maakte ik het té bont? Is het nu genoeg en moest ik mijn ware bedoelingen laten zien? Ik kreeg al een stijve als ik aan het idee dacht dat straks hij naast me ligt en dat we elkaar zouden beminnen! Het was nog 2 uur voor uur U. De laatste rondes moesten nog gelopen worden en ik had geen zin om de jonge pelotonscommandant te zien vóórdat we................




LOGIN om de rest van het verhaal te lezen...........