LHBTIQ'ers in dit dorp worden uitgescholden of in elkaar geslagen

door: sportingact

Door: Florence van der Molen

Bas (23) woont sinds anderhalf jaar samen met zijn vriend en hond Minte in een hoekwoning aan een drukke straat in Cuijk. Maar veilig voelt hij zich er niet. Dagelijks wordt hij geconfronteerd met haat, intimidatie en uitsluiting. “Ik word uitgescholden op straat. Kankerhomo, kankertyfus.” En hij is niet de enige LHBTIQ-bewoner van Cuijk die onlangs geïntimideerd of gepest is.

Bas ziet zichzelf als genderfluïde. De ene dag voelt hij zich meer man, de andere dag meer vrouw. “Ik heb weleens hakken en jurken aan of nagellak op, dat wordt gezien.” Wat volgt is vaak verbaal geweld. Maar ook fysiek voelt hij zich bedreigd. “Dingen worden soms over de heg gegooid. Een keer lag de tuin vol met eieren. Blijkbaar is dit nodig als je homo bent en ergens woont.”

Zelfs voor het doen van de dagelijkse boodschappen voelt hij zich gedwongen tot voorzorgsmaatregelen. “Ik woon op veertig of vijftig meter van de Albert Heijn, maar ik ga altijd met de auto. Als ik lopend ga, lopen ze me dreigend achterna om stoer te doen. In de auto weet ik dat ik veilig ben. Dat is niet goed, maar ik ben eraan gewend. Je leert ermee leven.”

Volgens Bas komt het haatgedrag vaak van dezelfde groep. “Jongens op fatbikes, waarschijnlijk gekregen van hun ouders. Want ze hebben geen geld voor een auto.” Het valt hem op dat het vaak islamitische of Antilliaanse jongens tieners zijn. “Het klinkt heel racistisch, maar het is gewoon zo. Een dame uit Cuijk doet zoiets niet."

Aangifte doen heeft hij geprobeerd, maar zonder resultaat. Een keer heb ik aangifte gedaan voor twee intimidaties op twee dagen achter elkaar. "Maar er gebeurt niks. Je kunt niet elke week drie uur uittrekken voor een aangifte waar niks mee gebeurt.” Inmiddels doet hij geen aangifte meer. “Ik word er moe van.” Wel registreert hij incidenten bij Vizier Oost, dat onder meer meldingen van discriminatie bijhoudt voor statistieken. En hij gaat camera's ophangen.

Maar fundamenteel verandert dat niets aan hoe hij zich voelt. “Ik kan in elkaar geslagen worden, maar ik ga niet verhuizen.” Mocht het ooit zover komen, overweegt hij de gemeente of staat aan te klagen. “Want de gemeente of de staat moet ervoor zorgen dat ik veilig kan zijn.” Volgens Bas is de maatschappelijke trend duidelijk: het wordt onveiliger. “Tien jaar geleden stonden we nog op 2 als homovriendelijkste land. Nu staan we niet eens meer in de top 30. Ik merk gewoon dat het weer raar is.”

Zijn verhaal staat niet op zichzelf. Op een ander adres in Cuijk werd de voordeur van een lesbisch stel beklad met hondenpoep. “Bij jongeren begint en broeit het vaak,” zegt een woordvoerder van de Regenboograad. Om die reden lanceert de Regenboograad zondag een nieuwe voorlichtingsfolder, speciaal gericht op scholieren in het voortgezet onderwijs. De folder bevat persoonlijke verhalen, praktische tips, hulplijnen en steunpunten voor jongeren die zelf LHBTIQ+ zijn of iemand willen ondersteunen.

Het eerste exemplaar is feestelijk overhandigd aan wethouder Willy Hendriks-Van Haren. “Deze folder is er voor iedereen die worstelt met vragen over zichzelf, of simpelweg wil weten waar je terechtkunt voor een luisterend oor,” zegt ze. “Het laat zien: je staat er niet alleen voor.”

De folder is onderdeel van een bredere campagne voor meer zichtbaarheid en acceptatie van LHBTIQ+-jongeren in het Land van Cuijk, dat zich profileert als Regenbooggemeente.

[Bron: omroepbrabant.nl]