3-5-2025 - ALGEMEEN
Ik laat mijn tong over zijn penis gaan
door: sportingact
„Jij mag bedenken hoe we dit probleem gaan oplossen”, had Mark gezegd. Ik vind het heel raar dat hij de bal nu ineens bij mij legt. Mijn gedachten gaan alle kanten op. Aan de ene kant wil ik dolgraag sex met hem en aan de andere wetende dat hij PREP gebruikt.
Maar ik wil niet alleen zijn. Dus ik app een vriend Menno met de vraag of hij zin heeft om een wandeling met me te maken door het Vondelpark. Die zegt gelukkig meteen ja en dus lopen we een uur later in het park. Hij ziet er goed uit. Ik heb zin in hem. En dus nodig ik hem uit om met me mee naar huis te gaan. Ik trek Menno mee naar mijn slaapkamer. Hij laat zijn blik door de kamer dwalen tot zijn oog op mijn kledingkast valt. Hij trekt de deur open en laat zijn vingers door mijn kleren glijden.
„Kom hier”, zeg ik. Ik zoen zijn lippen en zijn hals. Ik knoop zijn overhemd los en geef hem zachte kusjes op zijn buik. Ik ga op mijn knieën zitten en rits zijn gulp open. Hij heeft een boxershort aan. Ik leg mijn hand om zijn erectie. Dan laat ik mijn tong over zijn penis gaan en neem hem in mijn mond. Zijn handen grijpen in mijn haar. Minutenlang verwen ik hem met mijn tong. Uiteindelijk komt hij kreunend klaar.
Als we een kwartiertje samen op mijn bed hebben gelegen, stel ik voor dat ik wat te eten en te drinken ga halen. Gelukkig is de supermarkt wel open en fiets ik met alle ingrediënten voor een aspergeschotel weer terug. Het is stil in mijn huis. Zou Menno er nog zijn? Maar als ik de boodschappen in de koelkast leg, gaat de slaapkamerdeur langzaam open.
Hij heeft zich keurig opgemaakt. Het misstaat hem niet. Hij kijkt verbolgen. „Dus je vindt me zo niet sexy?”
„Nee”, zeg ik. „Ik kick niet op mannen in mijn vreemde kleren, sorry. Zou je het weer willen uitdoen alsjeblieft? Dan ga ik ondertussen koken.” Binnen 5 minuten staat Menno weer in zijn gewone kloffie voor me. Hij zegt dat hij naar huis gaat. Ik knik. Dat lijkt mij ook het beste. Dan eet ik al die asperges wel in mijn eentje op.
Een beetje ontgoocheld zit ik even later met mijn bord voor de tv. Ik vrees dat die gezellige wandelingen met Menno er niet meer in zitten. Ik word er een beetje depressief van. Ga ik ooit in mijn leven nog een leuke man tegenkomen? Of zit dit er echt niet meer voor me in?!
[Bron: sportingact]
Geef met de duimen aan of je meer of minder vaak (niet meer) een dergelijk artikel wilt zien