Even vooraf:
Begin 2018 heb ik hier een verhaal geplaatst onder de titel Een verrassende reis.

Ik kreeg daarna de vraag of ik nog wat meer zou willen schrijven en dat heb ik gedaan.
Maar ik ben een hele trage schrijver dus ik wilde het verhaal eerst af hebben zodat jullie niet heel lang hoeven te wachten op het volgende deel.

In dit fantasie verhaal vertel ik wat Mark en Luc na hun besluit om samen verder te gaan zoal beleven. Het gaat over meer dan platte seks. Dus wie geen zin heeft in een lang verhaal moet gewoon niet aan beginnen.
Maar wie het leuk vind om een verhaal met spanning, verrassende wendingen en een behoorlijk portie homo seks te lezen, wens ik heel veel leesplezier.

Voor alle duidelijkheid:Alle namen en plaatsen in dit verhaal zijn puur verzonnen, en dat geldt ook voor de gebeurtenissen die ik beschrijf. Ik probeer alleen wel dat hetgeen ik beschrijf wel zo gebeurd zou kunnen zijn.

Ik wens jullie veel leesplezier, en hoor/leeswel of jullie interesse hebben in het vervolg.


Het blijft verrassend. 1

Marc stuurde zijn truck het goed verlichtte terrein van de Firma op en parkeerde hem keurig naast de dito van een collega die vandaag meer mazzel had dan hij en nu al naar huis was. Maar Marc hoorde je niet klagen. Hij vond dat hij het prima voor elkaar had. Mooie baan, fijne collega’s, wel hard werken maar ook goed verdienen, een prachtig huis en vooral, en Marc begon te stralen toen hij er aan dacht, in dat huis de liefste en de mooiste mens die hij kende: Luc van Andel. ”De “Verrassende reis” die hem en Luc anderhalf jaar geleden samenbracht zou Marc nooit meer vergeten, al was het maar vanwege het best wel flinke litteken rechtsonder op z’n buik. Hij kon nog altijd niet geloven dat hij ‘s morgens meende de hele wereld aan te kunnen, zich gedurende de voormiddag steeds beroerder ging voelen en na de middag als een peuter uit zijn chauffeursstoel getild moest worden omdat hij daar op eigen kracht absoluut niet meer toe in staat was. Binnen een uur lag hij onder volledige narcose op de operatietafel en werd hij verlost van een acuut ontstoken blinde darm. En nadat hij uit de narcose was ontwaakt, bleek hem allengs dat niets in zijn leven meer was zoals voorheen, behalve dan zijn truc en z’n werk. Maar zelfs daar keek hij toch iets anders naar. Tijdens de revalidatie ontdekte hij wat een geweldige maat hij in Luc had gevonden. Ontdekte aan de gastvrijheid bij Steve en Kees dat ook een mannen koppel heel goed in staat was om gastvrije warmte uit te stralen naar de omgeving, maar vooral dat er in het leven belangrijkere zaken zijn dan werken en geld verdienen. Daarom was hij nu ook blij dat hij meer op binnenlandse transporten zat en bijna iedere avond bij z’n mannetje was. Hij schoot hoofdschuddend in de lach toen hij bedacht hoe hij nog geen twee jaar geleden tekeer kon gaan over, alleen maar de gedachte dat er iets mooiers zou zijn dan INTERNATIONAAL chauffeur. Dat “Rondjes rond de kerk rijden” was toch echt helemaal niks!

Ennu…wacht!…. ineens hoorde Marc aan de ander kant van de oplegger een kuch en heel aarzelend “Eh, eh, goeienavond” Marc, die dacht helemaal alleen op dit terrein te zijn, schrok op uit zijn zoete gepeins en was direct op z’n hoede. Je hoorde de laatste tijd teveel ellende met overvallers en smokkelaars om hier niet heel alert op te zijn.
Ook realiseerde Marc zich dat hij zo het terrein op had kunnen rijden, terwijl de laatste man dit had moeten sluiten. Hij was de laatste wagen en het kantoor was ook helemaal donker dus daar was ook niemand meer. Langzaam trok Marc geruisloos een koevoet uit een klem, en klaar om te meppen liep Marc naar de andere kant van de truc. Toen hij achter de wagen en over het parkeer terrein keek slaakte hij een zucht van verlichting. Achter de wagen stond eenhulpeloos figuurtje dat hij onmiddellijk herkende als Jos van de administratie. Een ietwat stille vriendelijke maar bovenal, vakkundige en behulpzame meedenker, op wie je nooit een vergeefs beroep deed als je met vragen zat of tegen problemen aan liep, tenminste zolang het juridische of financiële zaken betrof. Vorig jaar was duizendpoot van Prooijen met pensioen gegaan en was planning en administratie gesplitst. Soms was dat lastig maar over salaris, overuren en pensioenzaken wist Jos je precies te vertellen hoe het zat en gaf je graag advies waar je dan ook nog eens wat aan had. Marc mocht Jos wel en voelde zich heel vervelend met die koevoet in z’n hand. Dat had Jos door en zei dan ook direct: “Groot gelijk dat je voorzichtig bent, want eigenlijk had het hek dicht moeten zitten en was je hier alleen geweest”. “En waarom is dat niet zo” vroeg Marc half opgelucht half verbaasd. Jos deed een paar passen in zijn richting en toen hij vlak bij Marc stond zei het zachtjes: “Omdat ik graag even met jou wil praten zonder dat iemand dat ziet of hoort. Ik wist dat je vanavond de laatste was en daarom heb ik binnengewacht tot ik je het terrein op zag rijden”. “En waarover wil je me dan spreken?” “Ja dat vind ik heel lastig, zie je het is heel erg privé en ik weet het zelf ook niet en, en, en, en, ik zou je graag spreken, maar niet hier, en ik wil je ook niet lastig vallen en, en, misschien vind je me wel heel stom, ik doe ook stom maar ik dacht misschien helpt het als ik eens met jou praat”. Marc had geen idee wat er aan de hand was maar begreep wel dat het serieus was en dat er iets moest gebeuren. “Jos praten kan altijd maar moet het hier en nu of kan het ook later ?”. “Nee, nee, er is geen haast bij als ik weet dat ik een keer met je mag praten dan ben ik al opgelucht”. “Nou dat is dan algauw, maar waarom wil je uitgerekend met mij praten?”. “Omdat jij de enige bent die mijn probleem zal kunnen begrijpen”. Toen ging bij Marc een lichtje branden. “Omdat ik homo ben? “ JA!! “ riep Jos, duidelijk opgelucht.

“En wil je dat onder vier ogen of mag Luc het ook horen?”“Is Luc de man waar je mee samenwoont?” Marc moest inwendig lachen want hij vroeg zich al af hoe Jos wist dat hij homo was, maar dat had hij natuurlijk in z’n personeelstaat gezien waarin staat dat hij “samen woont met de heer L. v. Andel”. En dat zinnetje had zich vastgebeten in het geheugen van Jos. “Nee hoor” zei Jos iedereen die jij vertrouwt vertrouw ik ook. Maar ik hoop wel dat dit onder ons blijft”. “Jos”, zei Marc “daar kun je van op aan. . Maar zou je het leuk vinden om een keer bij ons te komen eten en een avondje te buurten? ”. “Ja heel graag”. “Mooi, dan spreken we zo af. Volgens mij hebben we morgen geen verplichtingen en het rijk voor ons alleen, maar het kan zijn dat Luc andere plannen heeft gemaakt. We gaan nu allebei naar huis, ik overleg met Luc en ik stuur je een berichtje of het morgen schikt”. “Oh wat fijn! Ik wacht je berichtje af. Maar nogmaals ik wil eigenlijk niet dat dit hier bekend wordt, begrijp je?”. “Ja jongen dat begrijp ik geen zorg dat komt helemaal goed. ”.
Ze gaven elkaar en hand Marc liep naar z’n auto en Jos pakte z’n fiets. “Ik sluit het hek wel” zei Jos, dus Marc kon in een keer doorrijden naar huis.

Dat huis was inmiddels een niet heel groot maar wel mooi penthouse boven op de bovenste etage van een gebouw dat het hoogste in z’n directe omgeving was. Zodoende was er alle ruimte om volledig vrij te zitten, te liggen, of te bubbelen in de jacuzzi.

’s Zomers in de buitenlicht. ’s Winters, zoals nu, in de verwarmde serre die rond en boven het dakterras kon worden uitgeklapt. Sinds Marc en Luc in Breda een paar weken bij Steve en Kees hadden gelogeerd waren ze helemaal weg van zo’n warm bubbelbad. Binnenshuis hadden ze daar niet de ruimte voor maar op deze manier was daar toch een vier seizoenen oplossing voor gevonden.
Maar nu had Marc honger als een paard en wilde niets liever dan gauw aan tafel. Gelukkig was dit voor Luc geen verrassing en zoals als altijd wanneer Marc belde wanneer hij thuis was, stond er op deze donderdag avond een eenvoudige voedzame maar beslist ook lekkere maaltijd op tafel. Dus Marc kon direct aanschuiven.
Maar niet dan nadat hij eerst even heel lekker met Luc geknuffeld en gezoend had. “Oh wat heb ik je vandaag weer gemist” “Ja ja dat zal wel maar meer “hem” dan mij, zei Luc lachend terwijl hij zijn kruis vol tegen Marc aandrukte. “ Zou zo maar kunnen” zei Marc lachend, maar nu eerst eten. “
‘Je bent trouwens wat later dan ik dacht, was het druk op de weg? ”. “Nee juist helemaal niet en dat was maar goed ook want ik had wat oponthoud op de zaak”. “Oh, toch geen problemen hoop ik”. “Nee dat niet, alhoewel, iemand heeft een probleempje en dat mogen wij oplossen”. “Zo lekker is dat, en wie en wat mogen wij dan oplossen”?
Marc vertelde wat er was gebeurd en dat hij had aangeboden dat Jos maar eens een avondje moest komen buurten. Luc vond het prima en wat hem betreft kon dat mooi morgenavond. Hij was toch vrij en had nog geen inkopen gedaan dus dat kon prima. “Maar weet je ook wat het probleem is?”. “Nee, maar ik heb wel een vermoeden. Jos wilde met mij praten omdat ik homo ben en daarom mag jij er ook gerust bij zijn. Ik denk dat deze jongen op het punt staat uit de kast te komen maar niet goed weet hoe”. “Maar hoe weet je dat hij homo is? Is het echt zo’n relnicht, dan zal hij het niet gemakkelijk hebben op de zaak tussen al die “fijnbesnaarde” vrachtrijders. “Nee Jos is echt het type ideale schoonzoon, zeker in de Alblasserwaard waar hij vandaan komt”. “Woont hij daar ook nog?”. Z’n ouders wel maar volgens mij heeft hij een klein appartementje hier in de buurt. Hij komt tenminste op de fiets naar het werk. “Zou jij ook moeten doen, goed voor je conditie en je buikspieren” “Hoor wie het zegt en wat die conditie en buikspieren betreft pas maar op want als ik ze ga gebruiken

blijft er niets van je over” “Mwah lijkt me wel lekker om dat weer eens te ervaren”. “Oke dat doen we straks, maar eerst zal ik zo Jos even appen dat hij morgen kan komen. Vijf uur? of wat later?”. “Nee doe maar 5 uur dan kunnen we even wat drinken en dan aan tafel en daarna zien we wel”. “Ja bijvoorbeeld lekker met z’n drieën in de jacuzzi”. “ Ik vind het best maar dan zou ik me vanavond maar inhouden als ik jou was! Maar zonder dollen ik denk toch dat we dit heel behoedzaam moeten oppakken en niets forceren. Die gozer wil geholpen worden maar dan dienen we eerst een rustig te kijken waarmee. Misschien heeft hij wel geld problemen?” “Dat denk ik niet”zei Marc “maar als dat zo is dan moeten we hem maar inhuren als kamer jongen hij ziet er best lekker uit en de kneepjes van het vak kunnen wij hem wel leren”. ”Jongenlaat ik je dit zeggen: De butler die van Marc Swets de manieren en het vak heeft geleerd komt nergens meer aan de bak”.

Dit had Luc niet moeten zeggen. In een kattensprong was Marc aan de andere kant van de tafel, plukt Luc van de stoel en trok hem in dezelfde beweging naar de grote loungebank. Dat Marc dit zomaar voor elkaar kreeg dankte hij minder aan zijn kracht dan aan de bereidheid van Luc om het spelletje mee te spelen. Stevig om omhelst begonnen de herenaan zeer intense zoenpartij. Van lieverlede werd de omhelzing minder en daalden de handen van Luc, die in deze “strijd” de onderliggende partij was, af naar de rug, heupen en billen. De focus werd duidelijk verlegd want ook de handjes van Marc daalden af tot de broekband van Luc. Vanwege zijn werk in de keuken, had deze een makkelijke ruimvallende broek met elastieken band aan en het duurde dan ook maar enkele tellen of Luc lag in z’n blote kont. Om de stevige jeans van Marc uit te krijgen was veel meer nodig en eigenlijk vond Luc het wel lekker zo, Mark met z’n volle gewicht wrijvend over z’n knoertharde pik. Langzaam liet Marc zich van de bank glijden en al strelend en wrijvend draaide hij zich een kwartslag zodat hij die heerlijke pik van Luc al likkend en zuigend in z’n mond kon nemen. Hij wist dat Luc, (toch altijd een beetje een luie flikker)dit heerlijk vond. Lekker lui op de bank liggendnaar een hoogtepunt gebracht worden.
Nou Marc vond het best want hij was nooit zo van de toetjes na het eten, maar van het kwakkie van Luc lustte hij letterlijk en figuurlijk wel pap. En hij wist dat hij z’n................




LOGIN om de rest van het verhaal te lezen...........

LOGIN

Deze foto's komen uit de fotoserie Smart_boys_in_the_wood - klik op de foto's voor meer geile foto's uit deze serie!